پاسخ مرحله چهارم: برنامه حرکت/ همراهی با امام
هنر و تخصص امامان (ع) به جریان انداختن توجه به خدا و فعال سازی حرکت به سوی خدا در تمام زوایای زندگی بشر است. مدیریت شبکه هستی برای تربیت انسانهایی که خداوند را با تمام وجود حس می کنند و از محدودیت های نفس گذشته و به ملکوت بی انتهای الهی وارد شده اند، به عهده امام است.
شبکه هستی چگونه است؟ فعالیت و حرکت انسان در این شبکه چگونه است؟ تعالی و تنازل در این شبکه چگونه به وجود می آید؟ شکل زیر پاسخی اجمالی به این پرسش های بنیادین باشد:
ما در عالمی زندگی می کنیم که تمام اجزاء آن بدون استثناء به هم مرتبطند و بر یکدیگر تاثیر می گذارند، عالمی به هم پیوسته و یکپارچه که به سوی یک هدف واحد در حرکت است(به سوی ذات بینهایت خداوند).
هستی، یک شبکه به هم پیوسته هدف دار است. در هر شبکه، تغییر یک جزء بر دیگر اجزاء و بر کل، تاثیر دارد و هیچ یک از عناصر، اثر مستقل و جدا از مجموعه ندارند.
دقت در این نمودار نشان می دهد که کوچکترین تغییر در هر یک از نقاط ارتباطی به دیگر نقاط هم سرایت می کند. هر نقطه را که حرکت دهید تمام نقاط دیگر هم تغییر خواهند کرد. هر کدام از ما در دائره اراده قرار داریم و با حجم عظیمی از اثرگذاریها و اثرپذیریها (ارتباطات) درگبر هستیم، هر حرکتی بخواهیم انجام دهیم و به هر سویی بخواهیم برویم، خطوط ارتباطی دیگر ما را به سوی دیگری می کشانند. چه کنیم تا بتوانیم به سوی مقصد حرکت کنیم؟
پاسخ در یک کلمه است: تنظیم ارتباطات. یعنی مشخص شود که در هر کدام از محورها چه برنامه ای باید اجرا شود و چه تاثیری بر انسان داشته باشد تا برآیند تمام تاثیرات، تقویت و تشدید حرکت به سوی خدا باشد.
دین، ارائه کنندهء معادلات ارتباطی انسان در شبکه هستی، برای ایجاد حرکت به سوی خداست و امام (ع)، مدیر و مجری این برنامه است. او نظام ها و سیستم های به هم پیوستهء زندگی جهانی بشریت را به گونه ای تعریف خواهد کرد که نیرو های تک تک انسانها در طول زندگی در فضای فردی و اجتماعی، شهری و بین المللی به طور مستمر در جهت احساس و مشاهده قلبی خداوند و عالم ملکوت، متمرکز شده، تقویت شوند.
انسان منتظر، منتظر تغییر سیستم ها و نظام های زندگی است. سیستم هایی که نه فقط رفع نیاز کنند بلکخ نیرویی در او بوجود آورند که افق فکر و ادراکات قلبی او را روز به روز گسترده تر سازد، در خانه و فرهنگ خانوادگی ای زندگی کند که او را متوجه خدا می کند. در شهری فعالیت و رفت و آمد داشته باشد که فضای آن قلب و دل را به سوی خدا می کشاند. در محلی کار کند و در سازمانی فعال باشد که در عین انجام امور مربوط به زندگی مادی، نفس های او از عشق به خدا حکایت کند. در بازاری داد و ستد داشته باشد که با وجود سر و کار داشتن با پول و نماد تمام نمای مادیات، وقتی به خانه بر می گردد وجود خود را پر از انوار رحمت الهی ببیندو.....
پس اگر حضرت را ببینیم از او احساس حضور و وجود بی انتهای خدا را خواهیم خواست و برای اینکه این خواسته محقق شود باید کلیه نیرو های خود را به سمت و سوی خداوند متمرکز کنیم و برنامه ها و سیستم های زندگی خود را به سیستم های خدا افزا تغییر دهیم تا در شبکه هستی بتوانیم به سوی او حرکت کنیم.
و البته دستیابی به این سیستم ها و برنامه های خدا افزا در مقیاس جهانی، نیازمند حضور امام و دسترسی به عقلی متصل به ملکوت است تا ارتباط قلبی با ارتباط حضوری تکمیل شده، بشریت را به نتیجهء مطلوب برساند.
((تلاش برای توجه. جهانی به سیستم های خدا افزا در زندگی و فراهم کردن زمینه های لازم برای تحقق این سیستم ها، برنامه حرکت فرد منتظر است.))
در مسیر مهدویت، مخاطرات و بحران هایی انان را تهدید می کند. شناخت خطر، شرط لازم در حرکت های موفق است؛ در مرحله بعد این خطر ها بررسی می شوند. انشاالله
پاسخ در یک جمله: تنظیم یک زندگی خدا افزا در تمام فعالیتها انسان را با امام همراهی می کند.
